صفورا نایب‌پور، آذر مرتضوی، لیلا رضاخواه
It was this division that made possible the emergence of Art in the modern sense. So attitudes we now have toward craftwork or interior decoration, and attitudes we now have toward fine art sculpture, might both be appropriate toward, say, a piece by Dellarobbia or a sculpture or salt-cellar by Cellini (TIA p. 38). In many works from the past we recognize the same formal and substantive characteristics for which we now prize Fine Art. Shiner’s thesis does not imply that this must be a misrecognition. He only warns that our perception of these past greats and their work, as well as our understanding of the practices and products of other cultures, can be distorted by the controlling power of the Fine Art paradigm. They do not fit the Fine Art paradigm, and their works played a significantly different role in their cultures than Fine Art products play in ours.
این تقسیم‌بندی‌ای بود که امکان پدید آمدن هنر را در معنای مدرن آن به وجود آورد. در نتیجه به یک اثر «دلاروبیا» یا مجسمه یا انبار نمک چلینی می‌توان به همان شیوه‌ای برخورد کرد که ما امروزه با صنایع دستی و دکوراسیون داخلی یا با مجسمه‌های «هنر زیبا» طرف می‌شویم. ما در بسیاری از کارهای گذشته، همان خصوصیات قراردادی و قائم به ذات مشابهی را تشخیص می‌دهیم که اکنون «هنرهای زیبا» را به خاطرش می‌ستاییم. تز شاینر بر این اساس نیست که این نوعی کج‌فهمی است. تنها هشدار می‌دهد که دریافت ما از این بزرگان گذشته و کارهای‌شان، همچنین فهم ما از حیطه‌‌های هنری و محصولات فرهنگ‌های دیگر، می‌تواند توسط نیروی مسلط پارادایم «هنر زیبا» تحریف شود. آن‌ها با پارادایم هنر زیبا همخوانی ندارند، و کارهای آن‌ها در مقایسه با نقشی که محصولات هنر زیبا برای ما بازی می‌کند، نقش بسیار متفاوتی را در آن فرهنگ‌ها بازی می‌کرد.
